موزاییک پلیمری نوعی سنگ مصنوعی است که با ایجاد تغییر در متریال اولیه آن و پلیمریزاسیون و تولید شبکه های بلوری متصل به یکدیگر در سیمان تولید می شود.
مخلوط پلیمرها و مواد اولیه سبب متبلور شدن و کریستالیزه سیمان می گردد که در نهایت به استحکام و مقاومت در محصول نهایی منجر می شود. مقاومت موزاییک پلیمری حدودا دو برابر بتن و همانند سنگ طبیعی می باشد.
متریالی که ساختار موزاییک پلیمری را تشکیل می دهد شامل ماسه، سیمان، رزین(فوق روان کننده پلیمری)، رنگدانه های شیمیایی و پیگمنت ها می باشد. پیگمنت ها دارای رنگ هایی چوت قرمز، مشکی، آبی، زرد، سفید و سبز هستند که علاوه بر مصرف در پلیمر، در تولید صنایع رنگ، پلاستیک و کاشی هم استفاده می شوند.
موزاییک پلیمری در میان تولیدکنندگان و مهندسان عمران با نام های مختلفی شناخته می شود که از جمله می توان به موزائیک پلیمری، موزاییک رزینی، سنگ مصنوعی سمنت پلاست، بتن پلیمری، سنگ پلیمری، کفپوش پلیمری و کفپوش بتنی پلیمری شناخته می شود.
با این مقدمه، در ادامه این نوشته از سایت ساختمانچی با ما همراه باشید تا با موزاییک پلیمری و ویژگی های آن آشنا شوید.
موزاییک پلیمری چگونه تولید می شود؟
در مرحله اول مواد اولیه یعنی سیمان، ماسه، سنگدانه، رنگدانه های شیمیایی، رزین سمنت پلاست و آب را درون مخلوط کن مخصوصی می ریرند تا خمیر یکدستی بوجود آید.
سپس ماده خمیری را در قالب هایی از جنس سیلیکون، لاستیک یا پلیمر می ریزند و روی نقاله میز ویبره انتقال می دهند. میز ویبره ماده خمیری شکل را می لرزاند تا حباب های هوا از آن خارج شود و ماده کاملا همگن و یکدست شود.
در حین حرکت نقاله، موزائیک های خام برای کیورینگ به گرمخانه منتقل می شوند. بعد از ۲۴ساعت، موزاییک پلیمری حاضر می شود. شاید برایتان عجیب باشد اما پس از ۲۴ساعت، موزاییک ها آنقدر محکم می شوند که می توان بلافاصله از آن ها استفاده کرد.
ویژگی های موزائیک پلیمری
- رنگ موزاییک های پلیمری مقاومت بالایی در برابر تابش خورشید، اشعه فرابنفش و محیط های قلیایی دارد و تا سال ها، سالم و شفاف باقی می ماند و از بین نمی رود.
- موزائیک های پلیمری همچنین در برابر سرمای شدید و یخبندان نیز مقاوم هستند و می توانند دمایی در حدود ۵۰ درجه زیر صفر را تحمل نمایند.
- کفپوش های پلیمری در برابر گرما و حرارت هم مقاومت بسیار بالایی دارند و می توانند دمای بالای ۲۰۰ درجه سانتی گراد را بدون اینکه آسیبی ببینند، تحمل نمایند.
- جذب آب موزاییک های پلیمری به دلیل تراکم بالا و منافذ بسیار کمی که دارد، بسیار پایین و کمتر از ۳٪ می باشد.
- موزائیک های پلیمری به دلیل متریالی که در ساخت آن ها استفاده می شود، در هنگام نصب، با ملاتی که در زیر آن زده می شود، واکنش نشان می دهد و به شدت به ملات می چسبد.
مزایای استفاده از موزاییک پلیمری
- موزائیک های پلیمری قابلیت شستشو دارند و آب را جذب نمی کنند.
- به راحتی با ملات ماسه و سیمان می توان آن ها را نصب کرد.
- تنوع شکل و اندازه بسیار بالایی دارند؛ به همین دلیل نیازی به برش کاری ندارند.
- موزاییک های پلیمری چندمنظوره هستند؛ به این معنی که می توان از یک طرح و شکل هم برای فضای بیرونی مانند نما و کف و هم برای فضای داخلی مانند کفپوش، سقف و فضای دکوراتیو استفاده کرد.
- قابلیت خود پاک شوندگی دارند و در بافت آن تیرگی ایجاد نمی شود.
- نمایی شفاف و براق دارند.
- وزن موزاییک های پلیمری بسیار سبک است.
- نسبت به کیفیتی که دارد، از قیمت پایینی برخوردار می باشد.
مقایسه موزاییک پلیمری با موزاییک سنتی
- مقاومت موزاییک های پلیمری به مراتب بیشتر از موزاییک های سنتی است. در موزاییک های سنتی، از رنگ تنها در لایه رویی استفاده می شود که مقاومت بالایی هم ندارد و در صورت ساییدگی، نمای زیبای موزاییک از بین می رود. اما در موزاییک های پلیمری از رنگدانه های آلی استفاده می شود که مقاومت سایشی موزاییک را افزایش می دهد.
- تراکم و بافت موزاییک های پلیمری بیش از موزاییک های سنتی می باشد. موزاییک های سنتی معمولا به روش پرسی تولید می شوند، به همین دلیل تراکم آن ها کم است و مقاومت خمشی و فشاری پایین تری نیز نسبت به موزائیک های پلیمری دارند.
- تنوع موزاییک های پلیمری بیشتر از موزاییک های سنتی می باشد. در تولید موزائیک های سنتی به روش پرسی نمی توان طرح و رنگ های متنوعی را تولید کرد. همچنین در روش تولید ویبره ای موزاییک های سنتی، ظاهر موزائیک ها مات می شود و شفافیت خود را از دست می دهد، به همین دلیل نمی توان همه مدل طرح و نقشی را تولید کرد.
مقایسه موزاییک پلیمری با سنگ طبیعی
- موزائیک های پلیمری لک و تیرگی کمتری نسبت به سنگ طبیعی به خود جذب می کنند. سنگ های طبیعی در ابتدا بسیار براق هستند، اما با گذشت زمان بر اثر تابش خورشید و باران های اسیدی، به مرور زمان لایه رویی آن ها از بین می رود و لک و تیرگی نمای آن ها را زشت می کند. اما موزاییک های پلیمری در برابر نفوذ آب و اشعه های مضر بسیار مقاوم اند و حتی با گذشت زمان نیز درخشندگی و شفافیت خود را از دست نمی دهند.
- سنگ های طبیعی قیمت بالاتری نسبت به موزائیک های پلیمری دارند. سنگ های طبیعی گران قیمت هستند، حتی سنگ های ارزان قیمتی مانند تراورتن نیز قیمت بیشتری نسبت به موزاییک های پلیمری دارند.
- امکان جداشدن سنگ های طبیعی از بدنه ساختمان بیشتر است. سنگ های طبیعی به علت وزن زیاد و انقباظ و انبساط، ممکن است از بدنه ساختمان جدا شوند. اما موزائیک های پلیمری هماهنگی بیشتری با مصالح ساختمانی دارند و بهتر می چسبند.
- وزن سنگ های طبیعی بیشتر از موزاییک های پلیمری است. وزن بالا سبب می شود نصب آن به راحتی صورت نگیرد و امکان جدا شدن و شکستن سنگ وجود داشته باشد.
معایب موزاییک های پلیمری
- کیفیت موزاییک های پلیمری به درصد متریال اولیه به خصوص فوق روان کننده و آب بستگی دارد و همچنین در مراحل میکس کردن متریال اولیه و ترتیب افزودن آن ها، از حساسیت بسیار بالایی برخوردار می باشد.
- کیفیت محصول نهایی حساسیت زیادی به کیفیت و نوع فوق روان کننده به ویژه درصد مواد جامد فوق روان کننده دارد.
- کیفیت و مقدار رنگدانه ها در طرح اختلال نیز از مواردی است که عدم توجه به آن می تواند موزاییک پلیمری بی کیفیتی را تولید کند.
- در صورت استفاده از پودر سنگ یا وجود خاک در ماسه، موزاییک پلیمری ترد و شکننده می شود.
- ظاهر موزائیک های پلیمری مصنوعی است و حس طبیعی بودن سنگ را برای انسان القا نمی کند.
- موزاییک های پلیمری طول عمر کمتری نسبت به سنگ طبیعی دارند.
استانداردهای موزائیک پلیمری
برای اطمینان از کیفیت موزاییک های پلیمری، آزمایش هایی برای اثبات استاندارد بودن آن ها انجام می شود که شامل مقاومت خمشی، مقاومت در برابر یخبندان، مقاومت سایشی، میزان جذب آب، تلورانس ابعاد، تابیدگی و… می باشد.
مشخصات یک موزاییک پلیمری باکیفیت به شرح زیر می باشد:
- درصد جذب آب کمتر از ۳٪
- مقاومت سایشی ۰.۴ گرم بر سانتی متر مربع
- مقاومت یخبندان بین ۵۰-۷۰ درجه سانتی گراد زیر صفر
- مقاومت خمشی حداقل بین ۱۱۰-۲۰۰ کیلوگرم
- مقاومت حرارتی ۲۰۰-۳۰۰ درجه سانتی گراد
- مقاومت تلرانس دمایی ۵۰۰ سیکل
- فاقد تلورانس ابعاد
- فاقد تابیدگی +-۱ میلی متر
- مقاومت فشاری بین ۸۰۰-۱۲۰۰ کیلوگرم
- مقاومت رنگ در برابر تابش نور خورشید
- مقاومت در برابر باران اسیدی و…
کاربرد موزاییک پلیمری
از موزائیک های پلیمری در خارج از خانه به عنوان سنگفرش پیاده‌روها، حیاط، معابر پارک ها، پله ها و… استفاده می شود. این موزائیک ها در برابر سرما و یخبندان مقاوم اند، بنابراین می توان از آن ها در مناطق سردسیر استفاده نمود.
موزاییک های پلیمری ضخامت و وزن پایین تری نسبت به کفپوش های بتنی دارند، به همین دلیل در پشت بام ها و روف گاردن ها نیز می توان از آن ها استفاده کرد.
نحوه نصب و اجرای موزائیک پلیمری
بهترین روش نصب موزائیک های پلیمری، روش ملات ماسه و سیمان و کمی چسب بتن است. از این روش در نصب انواع کاشی و سرامیک و موزاییک های حیاطی نیز استفاده می شود.
در مرحله اول یک لایه ملات نیمه خشک با نسبت سیمان به ماسه بالاتر(سیمان ۲۰-۲۵ درصد از کل) را بر روی کف بریزید. با این کار، زیرسازی و شیب بندی محل با تراکم مناسب صورت می گیرد. قبل از اینکه موزاییک ها را قرار دهید، روی ملات دوغاب بریزید.
موزاییک ها را به مساحت یک متر مربع بچینید و با ضربات چکش پلاستیکی، موزاییک ها را تراز نمایید. با ضربه چکش، دوغاب تمام خلل و فرج زیر محصول را می پوشاند و مازاد آن از میان درزها خارج می شود.
پس از ۳۰ دقیقه، دوغاب اضافی را با یک پارچه یا گونی پاک کنید.توجه کنید که تا ۴۸ ساعت نباید بر روی موزاییک ها راه بروید. اگر از موزاییک برای نما استفاده می کنید نیز نباید زیاد به آن دست بزنید. برای محکم تر شدن و نصب بهتر، از چسب برای دوغاب استفاده نمایید.
کلام پایانی
امیدواریم با مطالعه این نوشته، اطلاعات مفید و موردنیاز خود را برای انتخاب و خرید موزائیک پلیمری، بدست آورده باشید. اگر تجربه ای از خرید و استفاده از این موزاییک ها دارید، با ما در میان بگذارید.
